‘Ik ruil geel voor rood, voor een muziekvereniging. Wil je ruilen? Een rode stemkaart voor een gele?’ vraagt de lange man aan een bezoekster in het Stadsbeheer-gebouw. Zijn bedoeling is duidelijk. Hij ronselt stemkaarten om zijn project in de sectie Kunst en Cultuur aan geld te helpen. Voor welk muziekkorps hij verzamelt, wil hij niet bekendmaken. ‘Zoek dat maar uit. Jij bent de journalist’.

Elke stem telt bij deze stemronde over de Burgerbegroting 2025. De Maastrichtenaar krijgt drie stembiljetten in zijn of haar hand gedrukt. De drie hebben elk een eigen kleur. De gele stemkaart is als je stemmen wilt op een project uit de afdeling Kunst & Cultuur. Als je vindt dat de Maastrichtse Verkennersband nieuwe uniformen nodigt heeft dan stem je met de gele biljet op deze band. Verzamelen ze heel veel stemmen dan gaat zo’n 29.000 euro naar de Verkennersband.

Stemmen op 122 projecten
Zo werkt het ook met de groene en rode stembiljetten. In totaal maken 122 projecten en ideeën reclame. Zo kan het groene stembiljet gebruikt worden om bijvoorbeeld De Groene Dwarsligger te steunen. De buurten Wyckerpoort en Wittevrouwenveld denken dat ze 18.000 euro kunnen gebruiken om bloembakken aan de lantaarnpalen te hangen bij de vier kruisingen aan de Groene Loper. Deze groene ‘dwarsliggers’ vormen dan een verbinding tussen de twee wijken.

Een beetje geld voor een kraan en slang
Niet alle projecten hebben veel geld nodig. 1320 Euro en 68 cent vragen de vrijwilligers voor de aanleg van een buitenkraan met lange slang. Daarmee kunnen de plantenbakken op het Wittevrouwenplein groen blijven, terwijl de spieren van de vrijwilligers ontzien worden. Nu slepen ze de kilo’s wegende gieters naar de 15 grote bloembakken. Dat kost iets te veel tijd en moeite.

Het is zaterdagmorgen druk in en om het gebouw van Stadsbeheer. Verkeersregelaars worden ingezet om de drukte in goede banen te leiden. ‘Er waren hier files” merkt een bezoeker verbaasd op. In zijn hand houdt hij de stemkaarten stevig vast. Zijn stem gaat naar het lampjesproject van amateurgezelschap Limpro. Die hebben 1402,04 euro’s nodig voor een mobiele lichtinstallatie.

Ondergaan tijdens de wervingsstrijd
Om hun project op te laten vallen, hebben de ‘Limpro’s’ op hun wervingsposter lampjes in hun mond, hand of oor gestopt. Het ziet er vrolijk uit.  Maar als de potentiële Limpro-stemmer hoort dat er clubs zijn die stemmen ronselen en hun leden meebrengen naar de stemhokjes in het Stadsbeheer gebouw, baalt hij stevig. Zijn relatief kleine club met niet veel deelnemers dreigt daardoor onder te gaan in die wervingsstrijd: ‘Dat is nou typisch Limburg’, verzucht hij. En de stemmen in de stemhokjes tellen ook nog eens dubbel, en dus dubbel zo zwaar dan tijdens de eerdere stemronde via internet.

Dat de strijd om de stemmen op het scherpst van het snede wordt gestreden, maakt de grote hal met de kraampjes wel duidelijk. ‘Ja hier loopt een vrouw rond met een reclame-sandwich bord rond. Dat is ook een soort ronselen’, antwoordt een sierlijk gekleed muziekkorps-lid die weer reclame maakt voor háár project. En nee, zij ronselt geen stemmen.

De sandwich-loper heet trouwens Corry de Koster. Zij gaat voor project De Groene Zwalker, een pleidooi om de wijken Wyckerpoort en Wittevrouwenveld wat meer kleur te geven. Muren en elektriciteitskastjes moeten gepimpt worden, waardoor de bewoners en hun huizen wat meer kleur krijgen. In Wyckerpoort zijn inmiddels al de eerste muurschilderingen gekomen, maar die werden gefinancierd uit de Burgerbegroting van 2023.

Reclame
De sandwich lijkt te werken, want bezoeker Hans is vanuit het centrum speciaal naar de werkplaats van Stadsbeheer gekomen om vóór de Groene Zwalker te stemmen. Maar, zo geeft hij eerlijk toe, hij kent de persoon die de Zwalker leidt.
Toch is niet iedereen tevreden om de stemstrijd. Grote verenigingen met veel leden kunnen veel meer stemmen uitbrengen dan projecten die gedragen worden door een kleiner aantal vrijwilligers. Die kapen het geld dat beschikbaar is gesteld door de gemeente Maastricht. ‘Ik concurreer met de harmonie van Wolder en de Verkennersband die hebben stapels kaarten bij zich. Ja, dat mag, maar de leden van een vereniging zijn veel makkelijker te mobiliseren’, klaagt de sandwich-vrouw een beetje.

Help, de welpjes komen
Om stemmen moet gevochten worden en dat ligt niet bij iedereen lekker, zo blijkt tijdens de rondgang. ‘Waar ik niet tegen kan dat er gemarchandeerd wordt. Dat er kaartjes worden geronseld. Als de welpjes van de Verkennersband binnenkomen met allemaal stemkaarten… Dan heb je die stemmen al binnen. Dan wordt dat project gerealiseerd. Dit moet eigenlijk anders georganiseerd worden, vindt Herman Klingestijn van Wittevrouwenveld ‘Geef iedere wijk een eigen budget afhankelijk hoeveel inwoners een wijk heeft. Ga daarmee aan de slag.’