Woningzorg zoekt onderdak voor 106 monumenten
Een fusie met een corporatie of de verkoop van het hele complex aan een corporatie of vastgoedpartij. Dat zijn de twee mogelijkheden waaruit het bestuur van bouwvereniging Woningzorg in de loop van 2025 kiest. Woningzorg zoekt daarmee onderdak voor 106 woningen aan de Meerssenerweg, de Scharnerweg, Prof. Roerschstraat, Prof. Pieter Willemsstraat, Prof. Scholsstraat, Prof. Thomassenstraat, Thorbeckeplantsoen en de Noormannensingel.
De vereniging kan het onderhoud van de woningen, 66 rijksmonumenten en 40 gemeentelijke monumenten, niet langer betalen. Uit een proef met drie verschillende typen woningen bleek dat een volledige renovatie per woning circa 170.000 euro kost. Dat was de prijs bij de proef in 2017, de kosten voor dit soort projecten zijn daarna fors gestegen. En de huren leveren niet genoeg geld op om de renovaties te kunnen betalen.
In afwachting van het besluit over de toekomst heeft het bestuur besloten geen nieuwe renovaties te starten en leegkomende woningen voorlopig niet te verhuren.
Meer en ingrijpender onderhoud
Ivo Ruiters, sinds 1 januari 2025 voorzitter, legt samen met zijn voorganger Peter Maessen uit waarom Woningzorg helaas zijn zelfstandigheid op moet geven. Ivo Ruiters: ‘Onze financiële situatie is niet bijster goed. Het is historisch zo gegroeid dat wij voor een groot aantal woningen een lage huur ontvangen, de huurders wonen er al lang en dan zijn de huurverhogingen beperkt. Tegelijk zien wij als bestuur dat de eisen aan professionele verhuur steeds hoger worden. De woningen vergen ook steeds meer en steeds ingrijpender onderhoud.’
Op de winkel passen
Peter Maessen: ‘Wat ook een rol speelt is dat in het verleden besturen er voor kozen om op de winkel te passen. Dat standpunt bleek niet vol te houden. Daarom zijn wij gaan nadenken over de toekomst. We hebben gekeken welke opties er lagen. Bijvoorbeeld verkoop van een aantal woningen aan de huurder. Daar had 25% van de huurders in beginsel (zonder kennis te hebben van de verkoopprijs) belangstelling voor. Het nadeel bij individuele verkoop is dat het bezit van zo’n mooi complex versnippert. Voor onze vereniging betekent het dat je wel even extra inkomsten hebt maar op de lange termijn wordt de basis voor de vaste lasten nog smaller dan nu en je hebt minder huuropbrengst. We keken bijvoorbeeld ook naar een vrijwillige ronde van huurverhoging. Maar dat zou te weinig opleveren.’
Ivo Ruiters: ‘Al die opties zijn met de huurders besproken. Dat was een heel proces, pijnlijk ook en met enorme discussies over de mogelijke keuzes met de bewoners. Uiteindelijk heeft de bewonerscommissie ook ingezien dat we deze stap moeten zetten. Maar het is natuurlijk zonde dat de vereniging ophoudt te bestaan.’
Peter Maessen (l) en Ivo Ruiters: ‘Maar het is natuurlijk zonde dat de vereniging ophoudt te bestaan.’
Huurders en woningen beschermen
Met een professional als begeleider begonnen de bestuursleden gesprekken met tien partijen over de overgebleven opties: fusie of verkoop. Nu zijn er nog vier partijen in beeld. Namens Woningzorg ligt bij al die gesprekken een pakket met eisen op tafel. Doel is om het complex te behouden en de belangen van de huurders te beschermen. Daarom wil Woningzorg dat in de nieuwe situatie binnen 3 jaar de renovatie van de woningen start en dat die binnen 5 jaar is afgerond.
De vier overgebleven partijen zullen eind februari 2025 hun antwoorden op de eisen van Woningzorg inleveren. Mocht het bestuur besluiten om het complex te verkopen dan kan dat al medio 2025. De keuze van een fusie met een corporatie vergt meer tijd, de Woningvereniging moet eerst worden omgezet in een stichting om te kunnen fuseren. Die route kan in 2026 worden afgerond.
Wat als er geld overblijft
Komt het tot verkoop dan is de vraag of er per saldo geld over blijft. Als dat zo is, dan kondigt Ivo Ruiters aan dat het bestuur de opbrengst zal gebruiken in het belang van de huurders en de woningen, bijvoorbeeld extra maatregelen om de woningen energiezuiniger te maken. Een andere mogelijkheid is dat het bestuur kiest voor de oprichting van een sociaal fonds voor de huurders.
Voor de huurders geldt dat zij zowel bij fusie als bij verkoop bescherming genieten: zij mogen tegen dezelfde voorwaarden in de woning blijven wonen.
De tuinmuurtjes van Kunrader steen waren de inspiratie voor de moderne tuinmuurtjes langs de Groene Loper, vanaf de kruising Cobbenhagenstraat naar het noorden.
Originele tekening van de architecten Marres en Sandhövel. Hun ontwerp is ruim 100 jaar later een opmerkelijke mijlpaal in het hart van Wyckerpoort.
Raadsleden in 1917 aan de basis
Tien leden van de gemeenteraad van Maastricht richten in 1917 in een café op het Vrijthof vanwege de woningnood de woningvereniging ‘Woningzorg’ op. Het doel is om huurwoningen te bouwen voor ‘ambtenaren en burgers van dezelfde stand.’
De 106 woningen van de vereniging worden gebouwd in en bij het park van Villa Wyckerveld. De villa is door de gemeente gekocht en wordt gebruikt door de huishoudschool. In 1920 ontwerpen de architecten V. Marres en W. Sandhövel 66 woningen die nu rijksmonument zijn en nog eens 40 kleinere woningen die gemeentelijk monument zijn. De Nederlandse Spoorwegen betalen mee en scheppen zo woonruimte voor personeelsleden.