Vandaag maak ik kennis met Willem Wolters; een man met een indrukwekkende staat van dienst. Een man met tomeloze energie, dienstbaar en op en top verbinder. Sinds 2010 woont Willem in Wyckerpoort en dat bevalt hem uitstekend.

Wanneer ik zijn appartement op de 9de verdieping van de Torenflat betreed, word ik overweldigd door het weidse uitzicht; ik kan zelfs kijken tot aan de brug van Kanne en de donkere, voortstuwende wolken zijn werkelijk prachtig. Prachtig zijn ook de echte schilderijen en andere kunstwerken in het appartement, gemaakt door Limburgse kunstenaars, een hobby van Willem.

Van Roermond naar Maastricht via omwegen
Willem Wolters wordt in '56 geboren in Roermond en groeit op in Sint Odiliënberg in Midden- Limburg. Na de middelbare school gaat hij agrarische economie en plantkunde studeren in Wageningen.
Na zijn stage in Brussel, krijgt hij daar een vaste baan aangeboden bij de Europese Commissie. Willem neemt deze ambitieuze uitdaging aan, maar voelt zich uiteindelijk hiervoor te jong. Hij verhuist terug naar Nederland, waar hij in Wageningen, Breda en Hengelo gaat wonen en/of werken. In die tijd is hij voor zijn werk heel vaak in het buitenland.

In 2010 belandt Willem in Maastricht en dat bevalt hem prima: ‘Je rolt overal in en je krijgt gemakkelijk contact met de mensen.’ Hij werkt aan de Maastricht Universiteit en het MUMC+ als subsidieadviseur en helpt onderzoekers om een overtuigend verhaal te schrijven voor de subsidie-aanvraag. Met zijn ervaring opgedaan in Brussel durft Willem pittige vragen te stellen, zoals: Wie heeft baat bij het onderzoek? Wie zit erop te wachten? Zijn de resultaten de investering waard?

Meteen na zijn pensioen in 2023 is hij één van de oprichters van het internationaal bedrijf Mavericks Advancing Higher Education; Mavericks betekent 'een beetje andere aanpak' of buitenbeentje. Willem is voorzitter van de Raad van Bestuur en werkt als adviseur en coach op het gebied van onderzoek, innovatie en subsidie voor medewerkers van universiteiten en hogescholen.

Levensmotto: ‘Dienstbaar zijn’
In Wyckerpoort is Willem sinds twee jaar voorzitter van het Comité Dodenherdenking Maastricht-Oost, dat ieder jaar de Dodenherdenking organiseert op het Koningsplein. Tijdens de jongste Dodenherdenking vertelt Willem het aangrijpende verhaal van de verzetsheld Jo Lokerman en zijn echtgenote; een verhaal dat oorspronkelijk door Paul Bronzwaer voorgelezen zou worden maar  die helaas door ziekte afwezig was. Willem: ‘Ik vind het geweldig dat ik mee mocht werken aan de lezing van Paul Bronzwaer. Als ik met Paul naar en van een vergadering van Comité 4 mei wandelde, bespraken we historische onderwerpen en probeerden wij de huidige tijd beter te begrijpen met onder andere de kennis over het verleden.’

Dienstbaar is Willem op veel fronten: hij is een van de aanspreekpunten voor de bewoners van de Torenflat, bijvoorbeeld voor overlast en technische problemen. Ook is hij is lid van het kerkbestuur van de Koepelkerk en doet zijn uiterste best deze unieke kerk vol Limburgse kunst draaiende te houden. Hier is iedereen welkom.
En Willem zit in het bestuur van het CDA, in het federatiebestuur van alle kerken van Oost-Maastricht en hij is lid van de commissie van alle kerken in Maastricht, die probeert kerkgebouwen in stand te houden en op zoek gaat naar een nieuwe bestemming.

Gouden Vitrage
Willem schrijft zowel voor het wijkblad van Heugemerveld alsook columns voor 't Peurtsje. Wat zou hij Wyckerpoort toewensen? Willem: ‘Ik mis ontmoetingsplekken voor de verschillende buurten in deze wijk. Eigenlijk zou de prachtige Groene Loper dat moeten zijn. De Groene Loper zou ook een brug moeten slaan tussen Wyckerpoort, Wittevrouwenveld en Scharn, maar de huizenbouw op de Groene Loper zorgt eerder voor een Gouden Vitrage tussen de buurten en wijken. Ik zou ook graag een jaarlijks terugkerende markt willen zien op verschillende plekken in de wijk, bijvoorbeeld op het Old Hickoryplein en het Koningsplein. Een markt zoals Koningsdag of een Broonk, een ontmoetingsplek waar mensen samenkomen, bekenden treffen en het leven vieren. Als jongelui hier een rol in spelen, heb je kans dat het van de grond komt en dat het in stand gehouden wordt zodat het jaarlijks terug komt. Een plek voor ontmoeting en verbinding….'