In zijn woning in Wyckerpoort is vrijdag 17 mei 2024 dr. Paul Bronzwaer (1936) overleden. Hij is onder meer bekend door het boek ‘Honderd jaar Wyckerpoort in woord en beeld’ dat hij schreef en samenstelde in samenwerking met Wiel Hameleers en Gerard Prickaerts.

Normaal gesproken plaatsen wij geen in memoriam in ’t Peurtsje, maar soms ontvallen ons wijkbewoners die zo hun stempel hebben gedrukt op het leven in Wyckerpoort, dat wij hier een uitzondering op maken.
Dat is nu het geval bij het overlijden van dr. Paul Bronzwaer op 17 mei in zijn huis aan de Prof. Pieter Willemstraat. Een markante persoonlijkheid die, tot kort voor zijn dood, nog heel betrokken was bij het wel en wee in onze wijk. Hoe groot die betrokkenheid was, merkten wij toen hij vroeg voor opnames van de Dodenherdenking op het Koningsplein van dit jaar, een herdenking waar hij altijd nauw bij betrokken was. Dit jaar moest hij verstek laten gaan omdat hij opgenomen was in het ziekenhuis. Naast het feit dat hij zich voor heel veel leerlingen en organisaties heeft ingezet, willen wij hier de focus leggen op zijn verdiensten voor onze wijk. Dan moeten we toch beginnen bij zijn loopbaan aan het Sint Maartenscollege waar hij van 1960 tot 1997 leerlingen de Franse taal probeerde bij te brengen. Daarnaast was hij daar conrector.

Milde straf
Eén van zijn oud-leerlingen, wijkgenoot Gerard Prickaerts, bewaart mooie herinneringen aan hem. In 1978 werd Gerard als leerling van 4 gymnasium de klas uitgestuurd omdat hij, volkomen terecht, boos was geworden en zich vervolgens moest melden bij de conrector. Die conrector, Paul, legde hem een milde straf op; 100 keer moest hij 'ik mag niet boos worden op mijn leraar' schrijven maar dan wel in het Frans Bijna 50 jaar later herinnerde Paul zich dit voorval nog en vroeg zich af hoe zo'n brave leerling zo kwaad werd dat hij uit de klas werd gestuurd. Toen Gerard hem de reden daarvoor vertelde antwoordde Paul: "daar zou ik ook kwaad om zijn geworden".
Jaren later zou Paul, op verzoek van en samen met diezelfde Gerard Prickaerts en met ons redactielid Wiel Hameleers het boek ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan van onze wijk 'Honderd jaar Wyckerpoort in woord en beeld' maken.

Dodenherdenking
Maar Paul deed nog veel meer. Hij maakte deel uit van de werkgroep die het Vrijheidspark vorm moest geven en daarvoor aan allerlei (geld) bomen moest schudden. Ook was hij de eerste voorzitter van de Stichting Vrijheidspark tot het moment dat hij een goede opvolger had gevonden. Verder heeft hij heel hard geijverd om de Dodenherdenking terug naar het Koningsplein te krijgen, al zijn contacten heeft hij daarvoor benaderd, helaas tevergeefs.

Toen duidelijk werd dat de herdenking definitief op het Herdenkingsplein bleef, heeft hij zich, tot kort voor zijn overlijden, als adviseur ingezet voor het comité Dodenherdenking Maastricht-Oost. Als eerbetoon aan Paul heeft het comité besloten om zijn naam bij de jaarlijkse herdenking levend te houden door de 'Paul Bronzwaer lezing' onderdeel te laten zijn van de herdenking.

’t Peurtsje
Wie ook mooie herinneringen aan Paul bewaard is ons redactielid Harry Lindelauf. Verleden jaar had hij het idee om een historische wandeling door Wyckerpoort te maken en bij wie kon je dan beter terecht dan bij Paul? Niet alleen stelde die een prachtige wandeling samen, maar verleden jaar ging hij op 8 oktober, tijdens de lancering van de wandeling, ook met een groep belangstellenden op pad waarbij de deelnemers aan zijn lippen hingen.
En dan, last but not least, zijn verdiensten voor 't Peurtsje. Ondanks dat hij nooit deel heeft uitgemaakt van de redactie hebben wij heel wat artikelen van zijn hand mogen ontvangen. Bij de herdenking van 75 jaar bevrijding van Maastricht, heeft hij in een reeks artikelen aandacht besteed aan hoe die bevrijding in zijn werk ging. Verder heeft hij de verhalen achter alle bijzondere gebouwen en straatnamen in Wyckerpoort uit de doeken gedaan, verleden jaar nog bij de onthulling van de laatst toegevoegde straat, de Generaal Hobbsstraat. Onder zijn laatste bijdrage had hij het volgende vermeld: 'P.S. In een volgende aflevering bespreek ik de manier waarop de stad Beaurieus heeft geëerd. Er is een mythe ontstaan dat hij De Redder van Maastricht was'.
Hoe die mythe is ontstaan, zullen we van Paul niet meer horen. Wij verliezen in Paul een bijzonder aimabel mens met zijn eigen gevoel voor humor. Wij gaan hem erg missen en wensen zijn dierbaren veel sterkte.

Redactie ’t Peurtsje